علت این که اخیرا Arch linux طرفدار پیدا کرده فقط piewdiepie نیست٬ بلکه راحت تر شدن پروسه نصب لینوکس هم هست. انگاری که قبلا شما باید خط به خط کد میزدی و تمام اجزاش رو با با کد تعیین و نصب میکردی ولی الان دیگه شما یه کد میزنی و پنل نصب باز میشه. درسته که هنوز تو صفحه ترمینال هستی٬ ولی میتونی به راحتی٬ تمام چیزهایی که باید نصب بشه رو تو یه نگاه ببینی و انتخاب کنی. از نظر بصری٬ کاربر پسند شده به همین دلیل پروسه نصب راحتتری رو تجربه میکنید.
اینترنت
یه موردی که هست اینه که برای این که عذاب کمتری بکشی٬ بهتره موقع نصب٬ به یه اینترنت درست و حسابی وصل بشی چون خیلی از پکیجهاشو باید دانلود کنه. من به اینترنت مخابرات وصل شدم(دیزلیه٬ اسمش 1mb ولی به زور 500kb سرعت رو پر میکنه) و خیلی طول کشید تا دانلود و نصبش تموم بشه.به علاوه این که وقتی هم که نصبش تموم میشه٬ باز شما باید خیلی از پکیج ها و سرویس هایی که نیاز دارید رو دانلود کنید.
در بدو ورود
دفعه اول که نصب کردم٬ با این تصویر روبرو شدم. البته فرقش این بود که بالای صفحه یه کادر زرد رنگ بود که یجورایی شبیه ارور یا وارنینگ بود. میگفت اگه میخوای این پیام رو پاک کنی باید بری تو پوشه config و کد این رو از اونجا برداری. بگذریم که من اصن نمیدونم config چیه٬ اصن چجوری باید ترمینال رو باز کنم٬ بعد اصن ترمینال رو باز کردم٬ چجوری برم تو اون پوشه؟
اصن هیچ کدی بلد نبودم و وقتی هم که تو آموزشا یه کدی رو میدیدم٬ معنیشو درک نمیکردم. تو سایت hyprland هم که توضیحات رو میخوندم بیشتر گیج میشدم. حتی یه ویدئو درست و حسابی پیدا نکردم که صفر تا صد رو کامل نشون بده و توضیح بده و … . هر کدوم از ویدئوها یه بخشی رو کاور میکرد.
زحمت گشتن تو سایتهای فارسی رو هم به خودم ندادم٬ چون احتمال این که چیزی پیدا کنم رو پایین دیدم.
نکات نصب لینوکس توزیع Arch
نکته اول:
از توی این صفحه میتونید arch رو دانلود کنید. خوشون توصیحه میکنن که از طریق لینک تورنت و مگنت این کارو بکنید ولی اگه با این روش دانلود اوکی نیستید یا دسترسی ندارید یا هرچی٬ میتونید از سرورهایی که پایین صفحه قرار دادن این کار رو بکنید. برای ایران یک host بیشتر نیست که خداروشکر https هم هست.
البته که از هر سرور کدورم از سرورا که بخوایم میتونیم دانلود کنیو ولی خب هرچی اون سرور نزدیک تر باشه٬ بهتره. بعد از این که دانلود میکنید هم باید مطمئن بشید که اون فایل خراب نیست یا دستکاری نشده برای همین باید لایسنس چک بشه. این پروسه رو هم سرسری نگیرید چون مهمه. شما داری یه سیستم عامل نصب میکنی که به کل سیستمت دسترسی داره. در این مورد من دیگه بیشتر توضیح نمیدم چون تو این ویدئو توضیح کاملش هست.
مهم: موقع لایسنس چک متوجه شدم که امضای سازنده روش نیت. حالا نمیدونم مشکل از فایلی بود که دانلود کردم یا از سیستم خودم. وقتی که امضای سازنده نیست٬ شما خودت باید یه امضا براش تعریف کنی تا بتونی با سرور چکش کنی. اون سایتی که توضیح کاملش رو نوشته بود پیدا نمیکنم ولی میدونم از طریق این برنامه باید public key رو بهش اضافه کنی و بعد با امضای اصلی چکش کنی.
نکته دوم:
– عکس اولی که از صفحه ترمینال نصب arch گذاشتم٬ انگاری توی هر نسخه متفاوته چون مثلا واسه من یکی دو تا از این گزینهها رو نداشت.
– تو بخش mirror حتما ایران رو انتخاب کنید وگرنه وصل میشه به سرور دور و سرعت دانلود میاد پایین.
– تو بخش disk configuration ٬ وقتی که هارد مورد نظزر رو انتخاب میکنی٬ ازت میپرسه که میخوای فرمتش رو چی بزاری؟ برای مبتدی ها توصیه میکنن که ext4 رو انتخاب کنن ولی من قرار باشه دوباره نصب کنم btrfs رو انتخاب میکنم. این فرمت به شما اجازه میده که snapshot بگیرید. snapshot یجورایی مثل همون بکآپ و ریکاوری هست و پورسه راحت تری داره. فرمت ext4 این امکان رو بهتون نمیده و شما باید کل هارد رو بکآپ بگیری.
نکته سوم:
ترجیحا به صورت minimal نصب نکن. خیلی از پکیج هارو نداره و جلوتر وقتی یه چیزی کار نمیکنه٬ مجبوری بری دونه دونه دانلود و نصب و راهاندازیشون کنی.
راهنمایی
برای یه توضیح خیلی طولانی این ویدئو رو ببین ولی به نظرم یه ساعت ویدئو خیلی زیاده دیگه.
ویدئو بعدی که خوبه این ویدئو هست تو توضیحات لازم رو میده.
خلاصه که اگه در طی پروسه نصب یهو به خودت اومد و دیدی بیشتر از ۲۰ تا ویدئو از نصب و راهاندازی و دیباگ اولیه لینوکس نگاه کردی٬ شوکه نشو٬ طبیعه.